Samorozładowanie w akumulatorach: samochodowym, litowo-jonowym i alkalicznym

Często właściciele samochodów nie mogą uruchomić pojazdu z powodu samorozładowania akumulatora. Proces ten jest naturalny i zachodzi zarówno z przyczyn zewnętrznych, jak i wewnętrznych.

Co to jest samorozładowanie baterii?

Akumulator, zwalniany z fabryki producenta, ma określoną pojemność i pewną ilość otrzymanej energii elektrycznej. Ale w trakcie przechowywania akumulatora bez działania rozpoczyna się rozpuszczanie elektrody ujemnej. Wodór jest uwalniany, a akumulator traci ładunek elektryczny.

Pozytywnie, proces ten zachodzi z powodu rozpuszczenia tlenku metalu w kwasie siarkowym. Ale tutaj jest to mniej wyraźne.

Rozładowanie akumulatora może być:

• normalne, gdy w ciągu piętnastu dni akumulator traci mniej niż 10 procent swojej maksymalnej pojemności;
• elektrolit. Gdy płyty zostaną zniszczone, a cząsteczki zużywające się opadną na dno. Cząstki te mogą zwierać płyty i powodować rozładowanie;
• operacyjny. Pył nasiąknięty wilgocią lub płynem niezamarzającym gromadzi się na akumulatorze, co tworzy pomost między elektrodami. W tym procesie właściciel samochodu może nie czuć, że akumulator się rozładowuje, ale tak jest.

Temperatura wpływa również na ten proces, na przykład w ekstremalnie niskich lub wysokich temperaturach, szybkość występująca w akumulatorze do rozpuszczania elektrod może wzrosnąć.

Na samorozładowanie mogą mieć wpływ urządzenia znajdujące się w zapalniczce, gdy nikogo nie ma w samochodzie przez długi czas, zegar samochodowy itp.

Dlaczego jest niebezpieczny i do czego może prowadzić

Każdy rodzaj samorozładowania prowadzi do utraty pojemności, zmniejszenia prądu elektrycznego po włączeniu zapłonu i pogorszenia ogólnych właściwości akumulatora pojazdu. Wynika to z następujących przyczyn pojawiających się w procesie:

• głębokie rozładowanie akumulatora pozbawia ją 3 procent całkowitej pojemności. Przy 10 głębokich zrzutach utrata pojemności wyniesie 30 procent. Dzięki tym danym właściciel samochodu nie będzie mógł uruchomić pojazdu;
• podczas utleniania ściany płytek ulegają zniszczeniu. Ponownie akumulator nie będzie w stanie gromadzić prądu elektrycznego, w wyniku czego stanie się bezużyteczny.

Zbyt niskie napięcie nie pozwoli na naładowanie akumulatora. W rezultacie procent naładowania jest tylko w połowie pełny. Jest bardzo niebezpieczny w zimnych porach roku. Siarczanie płytek w takich warunkach jest szybsze. Innym niebezpieczeństwem niedoładowanego akumulatora jest zamarzanie podczas silnych mrozów, ponieważ gęstość jest znacznie zmniejszona.

A także nie powinno być zwiększonego wycieku napięcia. Z powodu tego procesu pojemność zmniejsza się, a płyty kruszą się. Właściciel samochodu może ustalić, że rozpoczął się proces zrzucania płyt, zgodnie z ciemnym kolorem elektrolitu.

Uwaga! Nie zaleca się zapalania baterii z niestandardowych urządzeń. W takich przypadkach możliwe są wybuchy monobloków lub deformacja płyty.

Które baterie podlegają samorozładowaniu?

Nie tylko akumulatory samochodowe ulegają samorozładowaniu. Naturalne rozładowanie występuje zarówno w przypadku konwencjonalnych akumulatorów do zegarków, jak i pilotów, a także w bateriach alkalicznych, kwasowych, litowo-jonowych, ni-cd i ni-mh.

Najbardziej idealne warunki przechowywania to metoda „sucha”. Akumulator nie jest zalany elektrolitem. Proces utleniania nie zachodzi. Oznacza to, że szansa na zakup już rozładowanego akumulatora jest zmniejszona.

Ważne! Kupując, należy zwrócić uwagę na datę produkcji.

Które akumulatory mają najniższy poziom samorozładowania?

Jak już wspomniano w ostatnim bloku, baterie bez elektrolitu nie mają ograniczonego okresu trwałości. Ale teraz producenci nie przechowują już takich baterii.

Dlatego przy najniższym naturalnym samorozładowaniu będą akumulatory ze stopem ołowiu-wapnia. Wykonane są w formie bezobsługowych urządzeń.

Baterie te wykorzystują wyłącznie czysty kwas i wodę destylowaną. Producent dodaje do elektrolitu różne inhibitory. Takie akumulatory mają dłuższą żywotność.

Jak zmierzyć poziom samorozładowania

Kupując akumulator lub po długim przechowywaniu, sprawdź napięcie i pojemność. Właściciel samochodu może to zrobić w następujący sposób:

1. Wziąć multimetr i obrócić pokrętło do pozycji woltomierza lub „V”.
2. Podłącz jedną z dwóch sond urządzenia do terminala.
3. Trzymaj drugiego wzdłuż kadłuba.
4. W przypadku upływu prądu urządzenie pokaże, że na obudowie jest napięcie. Jest to spowodowane zanieczyszczeniem lub wyciekiem elektrolitu.

Aby zmierzyć prąd w akumulatorze, właściciel samochodu musi wykonać następujące czynności:

1. Obróć pokrętło multimetru do aktualnej pozycji pomiaru.
2. Ustaw na maksymalną wartość - 10 amperów.
3. Jeden dotyk ujemnego terminala.
4. Trzymając pierwszą sondę na terminalu, drugi dotknij dodatniego bieguna na akumulatorze.
5. Wyświetlacz multimetru pokaże maksymalną wartość prądu, którą wydziela bateria podczas pracy.

Na działającym akumulatorze wartość będzie wynosić 0,02 - 0,06 ampera. W takim przypadku nie występuje silne rozładowanie. Jeśli akumulator gdzieś przepuści prąd, liczba na wyświetlaczu wzrośnie. W takim przypadku właściciel samochodu będzie musiał znaleźć miejsce wycieku ładunku i go zlikwidować.

Aby to zrobić, odłącz wszystkie urządzenia zasilane prądem elektrycznym od akumulatora w samochodzie. Sprawdź ponownie Jeśli wartość powróci do normy, oznacza to, że bateria działa. Jeśli nie, poszukaj innych przyczyn wycieku.

Jaki poziom samorozładowania jest normą

Samorozładowanie w normalnych warunkach powinno wynosić 1 procent utraty pełnej pojemności akumulatora w pierwszych dniach. Po 60 dniach może dojść do głębokiego rozładowania akumulatora. A po stu czterdziestu dniach ładunek elektryczny może całkowicie zniknąć.

Normalne warunki przechowywania to:

• temperatura nie wyższa niż 20 stopni Celsjusza ze znakiem plus i nie niższa niż + 15 ° C;
• suchy pokój;
• na powierzchni między elektrodami nie ma brudu, kurzu i innych elementów, które mogłyby stworzyć warunki do szybkiego rozładowania akumulatora.

Jeśli bateria była w użyciu, wówczas dla takich urządzeń normą jest utrata 2 procent. Przy naprawdę złej baterii 4% prądu upływu na noc.

Uwaga! Jeśli akumulator nie jest używany, najlepiej go czasem naładować, aby uniknąć pełnego rozładowania.

Co zrobić, gdy poziom samorozładowania jest wyższy niż normalnie

Aby pozbyć się oznak samorozładowania podczas przechowywania akumulatora, należy przestrzegać następujących zasad:

• utrzymuj skrzynkę w czystości;
• dodać wodę destylowaną;
• wytrzyj akumulator do sucha, jeśli elektrolit przypadkowo się rozleje;
• Przed odłączeniem od samochodu należy naładować maksymalnie;
• sprawdzać napięcie raz na 30 dni.

Przy zwiększonym poziomie samorozładowania procedury opisane powyżej są również stosowane w celu jej zmniejszenia. Ponadto zabronione jest używanie akumulatorów o ładowaniu poniżej 75 procent w zimnych porach roku. A czas letni jest poniżej 50 procent.

Jeśli nie zastosujesz się do żadnej z powyższych zasad, doprowadzi to do całkowitego rozładowania baterii. Rozpoczną się nieodwracalne procesy, po których nie będzie można przywrócić baterii.

Konieczne jest ładowanie małymi prądami. W ten sposób właściciel samochodu zwiększy głębokość i stopień naładowania. Na przykład, jeśli pojemność akumulatora wynosi 60 amperów na godzinę, do ładowania wymagany jest prąd o wartości 6 A.

Masz pytania lub masz coś do dodania? Napisz do nas o tym w komentarzach, dzięki czemu materiał będzie bardziej kompletny i dokładny.